Nog twee dagen voor de prijsuitreiking van de Fantastels en ik moet zeggen dat het ondertussen wel erg spannend wordt. Er zijn al foto’s op facebook van die mooie trofee, maar de naam van de winnaar wordt nog verborgen onder een roze papiertje. Een naam die (volgens mij) nu nog maar bij één persoon bekend is en zondag eind van de middag, weten we het allemaal.
Mijn planning voor deze wedstrijd begon goed. Ik had twee verhalen voor de PHP ingestuurd en zo in de zomermaanden genoeg ideëen voor nog een hele berg verhalen. Toen ik zag dat bij de Fantastels zelfs drie verhalen ingestuurd mochten worden, was ik daar heel blij mee. Met mijn voornemen voor drie verhalen begon ik ijverig te schrijven. Verhaal nummer één begon aardige vormen aan te nemen. De ideëen die ik had in de zomermaanden, waren een paar maanden later verdwenen. Maar dat maakte toen niks uit. Ik krijg wel vaker goede ideëen vlak voor de deadline. September naderde en verhaal één was al over de helft. Een paar proeflezers hebben het verhaal gekeurd en helaas voor mij was het oordeel niet bepaald positief. Het grootste kritiekpunt: “We missen het plot.” De tip hierbij was om eerst voor mezelf het plot op te schrijven en dan te beginnen met het verhaal. Op dat moment was ik het er niet mee eens. Ik was al maanden met dat verhaal bezig en vond het een heerlijk queste a la Lord of the Rings, maar dan net een beetje anders.
Op een avond tijdens het eten, vertelde ik mijn man vol enthousiasme over mijn verhaal. Maar op het punt dat ik wilde vertellen waar het over ging, lukte het niet en kwam ik tot de conclusie dat ze gelijk hadden. Al die maanden had ik hard aan mijn verhaal gewerkt en het plot miste. Vaak heb ik een vaag idee en begin dan met schrijven. Tijdens het schrijven ontwikkeld het verhaal zich. Iets wat goed werkt voor mij, maar bij dat verhaal is het compleet de mist in gegaan. Eigenlijk was die tip helemaal niet zo verkeerd en met een week voor de einddatum begon ik het verhaal opnieuw te schrijven. Het inschrijfgeld had ik inmiddels overgemaakt en bij gebrek aan tijd hield ik het op één verhaal.
Ik ben me eigen gaan afvragen wat ik precies wilde vertellen met dit verhaal. Heel de queste heb ik weggegooid en tijdens het schrijven ben ik zo goed mogelijk bij, wat ik eigenlijk wilde vertellen, gebleven. Uiteindelijk werd het een, voor mijn doen, experimenteel verhaal. Na alles nog eens heel goed doorgelezen te hebben, heb ik het verhaal opgestuurd in de hoop dat de jury het kan waarderen. En of dat zo is? Tja, daar kom ik zondag pas achter. En ook al vindt de jury het een flop en geen top, ik heb er zeker iets van geleerd. Niet alleen op tijd beginnen met het verhaal, maar ook van tevoren het idee uitdenken.